με την έκλειψη του λόγου (Horkheimer) είναι η σειρά της γλώσσας να εκλείψει σιγά – σιγά… αν η σκέψη (και εδώ θα πρέπει να συμπεριλάβουμε την αντίληψη περί του κόσμου) συγκροτήθηκε ως καθρέφτης της γλώσσας και η γλώσσα με τη σειρά της ξανά αντικατοπτρίστηκε στην σκέψη, η γλώσσα (μαζί και η σκέψη) στο λυκαυγές αρχίζει να αφανίζεται… / από τη μια είναι τρομακτικό για κάποιον που αναπνέει σαν να είναι λέξεις / λέξεις δίχως ρίζες / από την άλλη είναι προκλητική η τροπή των πραγμάτων (δίχως λέξεις) / με εικόνες (δεν θα πω σύμβολα διότι τα σύμβολα εμπλέκουν ανώτερες νοητικές διεργασίες) / παιδιά που δεν κατανοούν / δεν μπορούν να αντιληφθούν / δεν είμαι σίγουρος / πια / παιδιά που δεν μπορούν να γράψουν / και η ομιλία; / οριακή εμπειρία / είναι καιρός να φεύγουμε κι εμείς / εγώ δηλαδή
Archive for the ‘meta / post –’ Category
η έκλειψη της γλώσσας
Posted: 21 Ιανουαρίου, 2019 in (παρά) φιλοσοφικά, (παρά) λογικά, ad absurdum / absurdum, ad infinitum, anti symbolica, bankaran, grinderman, συμπτωματολογία, συντακτικά φαινόμενα, απανθρωπολογικά, αντί-μεσσιανικά, αντι-Benjamin, αντι/εκπαιδεύομαι, ανθρωπωδία, ανθρωπογραφία, ανθρωπολογικότατα, γραμματικά / συντακτικά φαινό, γραμματικές παρατηρήσεις, ερινύες, κρίσεις και κρίσεις, λεκτοφονίες / λεξιφωνίες, μονοπάτι, meta / post -το πλοίο του Θησέα
Posted: 12 Ιουνίου, 2017 in (oblivion) μνήμη, (selbst) ironisch, ad infinitum, παιδικά, φιλοσοφία με παιδιά;, φιλοσοφια, αντι/εκπαιδεύομαι, γραμματικές παρατηρήσεις, επιστρωματώσεις, επιμεριστικά, ερινύες, εσωτέρικα, λαβύρινθοι, meta / post -εσύ, ποια τζιχάντ προτιμάς;
Posted: 29 Μαΐου, 2017 in (παρά) πολιτικά, (παρά) φιλοσοφικά, (παρά) λογικά, ad absurdum / absurdum, ad infinitum, anti symbolica, bankaran, exile, grinderman, impuberty or the mentally ill, συσκότιση, συμπτωματολογία, υπεραναγνώσεις, χρονογραφίες(ή Benjamin), απανθρωπολογικά, ανθρωπωδία, κρίσεις και κρίσεις, καλήψεις / occupations, λαβύρινθοι, μεσσιανικά, ο έσω από εκεί, ο έξω από δω, ο μέγας αρχειοθέτης / αχρηστοθέτης, ορα(μ)ματα, meta / post -, post verum, theatreήταν αμήχανο να διαβάζω τους πανηγυρισμούς των φανατικών μουσουλμάνων μετά την έκρηξη στο Manchester… η αμηχανία μεγάλωσε διαβάζοντας τους πανηγυρισμούς των φανατικών αριστερών / φασιστών μετά την έκρηξη της βόμβας στον Παπαδήμο… σοβαρά τώρα: θα μιλήσει κανένας άλλος για υποκίνηση σε μίσος;
(μιλώντας για υποκίνηση σε μίσος είναι αυτονόητο ότι μιλάς για υποτίμηση ανθρώπων)
ΥΓ. τη δικιά μας φυσικά – εννοώ τη τζιχάντ…
Mogwai ‘Coolverine’
Posted: 15 Μαΐου, 2017 in anna livia plurabelle, epistomadologies, σημειολωτική, αποβλεπτικά σχόλια, αναμνήσεις ήχων, ανεικονικός, διαστρωμάτωση ήχων, επιστρωματώσεις, εσωτέρικα, ενάντια στο οράν, ενδοτοπογραφία, ηχοτόπια, λαβύρινθοι, ο Άγιος, meta / post -, mogwai, music, nomads, scotland's shameσυντρόφιμοι και συντρόφιμες: γιατί οφείλουμε να συνταχθούμε όλοι / όλες με το διεθνές κεφάλαιο
Posted: 28 Απριλίου, 2017 in (παρά) πολιτικά, (παρα -) λή(ρήμ)μματα, bankaran, epistomadologies, grinderman, impuberty or the mentally ill, πέρασε η ώρα, συμπτωματολογία, συντροφιμότητα, χρονογραφίες(ή Benjamin), αποβλεπτικά σχόλια, ακατονόμαστος, ανθρωπωδία, ανθρωπογραφία, ανθρωπολογικότατα, γραμματικές παρατηρήσεις, επιμεριστικά, ερινύες, ετερότητες, εικονικός, θίασος, κρίσεις και κρίσεις, καλήψεις / occupations, λαβύρινθοι, μετά-αλήθεια, νομάς, ο Άγιος, ο έσω από εκεί, ο έξω από δω, ο μέγας αρχειοθέτης / αχρηστοθέτης, ορα(μ)ματα, krapp, meta / post -, post verumη γη ξανάγινε επίπεδη – αν ήτανε ποτέ σφαίρα… μάλλον δεν ήτανε… ο εθνικισμός μοιάζει να έχει επανακάμψει – ταυτόχρονα υποχωρεί η προβληματική της ταυτότητας (δεν ξέρουμε αν η ταυτότητα – εδώ η συλλογική φαντασιακή συμβολική θέσμιση του έθνους ή της ομάδας – οφείλει να προηγείται ανθρωπολογικά προτού μπορέσουμε να την καταστήσουμε πρόβλημα – το δέον ωστόσο δεν έχει θέση εδώ: έτσι έχει το πράγμα)… θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι η οικονομία παραμένει η μόνη ελπίδα σε αυτόν τον χαλεπό καιρό: αν κινηθεί προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, θα σωθεί ο πλανήτης… αν κινηθεί προς το διακρατικό εμπόριο, θα σωθεί η διπλωματία (άρα και η ειρήνη – μέχρις ενός σημείου)… αν κινηθεί προς την καινοτομία ή τις εκκινήσεις, θα μπορέσουν νέοι άνθρωποι να εργαστούν… για αυτό ας ελπίσουμε στην παρέμβαση της αγοράς (η οποία παραμένει υπόδειγμα λειτουργίας και αξιοκρατίας) και κυρίως, των τραπεζών απέναντι στις μεγάλες βιομηχανίες όπλων και στους εθνικιστές… η διεθνής της οικονομίας οφείλει να επανακάμψει… προτού εναγκαλιστεί ξανά το έθνος με την εθνική οικονομία… παραμένουμε θεατές με κομμένη την ανάσα… για τα Σκόπια, την Β. Κορέα, τη Συρία, τη Γαλλία, τη Βενεζουέλα… τη μικρή πια Βρετανία, τη Σκοτία και – γιατί όχι; – για εμάς: την Ελλάδα… ούτως ή άλλως, για μας η γη πάντοτε ήτανε επίπεδη… προφανώς και για όλους τους άλλους…
καλημέρα;
ΔΟΛ ΩΜΑ
Posted: 30 Ιανουαρίου, 2017 in (παρά) πολιτικά, (παρά) λογικά, (παρα -) λή(ρήμ)μματα, ad infinitum, bankaran, impuberty or the mentally ill, συμπτωματολογία, αποβλεπτικά σχόλια, αντινομικά, ανθρωπολογικότατα, επιμεριστικά, ερινύες, ετερότητες, κρίσεις και κρίσεις, καλήψεις / occupations, λαβύρινθοι, λοξολογίες, μεσσιανικά, μετά-αλήθεια, μηδέν, ο μέγας αρχειοθέτης / αχρηστοθέτης, meta / post -, post verumω τι υπέροχη που είναι αυτή η γλώσσα / τη χρεοκοπία την αποκαλεί φίμωση του τύπου / την αδυναμία πληρωμών, πλήγμα για την ελευθεροτυπία / τον οικονομικό έλεγχο, κίνδυνο για τη δημοκρατία (υπό άλλες συνθήκες και με ελάχιστες αλλαγές θα μπορούσαμε να παραλληλίσουμε τη χρεοκοπία του ΔΟΛ με αυτήν του κράτους (μιλώντας για διαπλοκή – με την καλή έννοια βεβαίως βεβαίως) /
ΥΓ. μετά το δίδαγμα της ΕΡΤ και την επαναφορά του θέματος της ελευθεροτυπίας και της δημοκρατίας με αφορμή τον ΔΟΛ, αναρωτιέμαι: Εγώ, πότε θα κάνω επανάσταση;
Sigur Rós – Ekki múkk
Posted: 15 Οκτωβρίου, 2016 in (oblivion) μνήμη, (selbst) ironisch, ad infinitum, anna livia plurabelle, anti symbolica, Beckett, epistomadologies, exile, iceland, παύσεις / σιωπές, παιδικά, συμπτωματολογία, σωματοπικά, σημειολωτική, φιλοσοφια, αγρυπνία (Nachtgottestdienst / wake), αντί-μεσσιανικά, αντι-Benjamin, αναμνήσεις ήχων, ανεικονικός, ανθρωπογραφία, διαστρωμάτωση ήχων, ερινύες, ετερότητες, εικονικός, ενδοτοπογραφία, ηχοτόπια, λου, μετα-τοπολογία, meta / post -, music, nomads, symbolica
‘you’ll be the fox and i’ll be the prince’ (said self-consciousness)
(‘you’ll be the self and i’ll be the consciousness’) said the fox
PS. a non-identity of non-identity struggling to identify itself or the other / as the other etc.
Et après le silence
Posted: 27 Σεπτεμβρίου, 2016 in (παρα -) λή(ρήμ)μματα, ad absurdum / absurdum, ad infinitum, anna livia plurabelle, anti symbolica, Beckett, complications/compilations, epistomadologies, παύσεις / σιωπές, συμπτωματολογία, συντροφιμότητα, σωματοπικά, υπεραναγνώσεις, απανθρωπολογικά, αγρυπνία (Nachtgottestdienst / wake), ακατονόμαστος, αντί-μεσσιανικά, αντι-Benjamin, αναμνήσεις ήχων, διαστρωμάτωση σημασιών, διαστρωμάτωση ήχων, εικονικός, ενάντια στο οράν, ενδοτοπογραφία, ηχοτόπια, θίασος, λαβύρινθοι, νομάς, ο Άγιος, meta / post -, music, nomads, symbolica
AUVN \Hors Sujet
untitled number none
Posted: 21 Ιουνίου, 2016 in (oblivion) μνήμη, ad infinitum, anti symbolica, complications/compilations, epistomadologies, iceland, συσκότιση, συμπτωματολογία, συντακτικά φαινόμενα, σωματοπικά, αβαθή ή συνομιλώντας σιωπηλά, αντί-μεσσιανικά, αντι/εκπαιδεύομαι, αναμνήσεις ήχων, ανεικονικός, διαστρωμάτωση ήχων, ενάντια στο οράν, ενδοτοπογραφία, ηχοτόπια, μηδέν, νομάς, ο Άγιος, meta / post -, music, nomads, sigur-ros, silent picture, symbolium
italladdsuptonumbers
Posted: 22 Μαΐου, 2016 in (παρά) φιλοσοφικά, (παρά) επιστημολογικά, (παρά) λογικά, (παρα -) λή(ρήμ)μματα, (selbst) ironisch, ad absurdum / absurdum, ad infinitum, anna livia plurabelle, anti symbolica, φιλοσοφια, αντί-μεσσιανικά, αντι/εκπαιδεύομαι, αντινομικά, κρίσεις και κρίσεις, καλήψεις / occupations, λαβύρινθοι, λεκτοφονίες / λεξιφωνίες, λοξογοτεχνία, λοξολογίες, μεσσιανικά, νομάς, ο Άγιος, ο μέγας αρχειοθέτης / αχρηστοθέτης, ορα(μ)ματα, Kant, meta / post -, theoriaαθροίσαμε τον κόσμο αλλά αυτός μοιάζει να συσσωρεύει μόνο σκουπίδια / αθροίσαμε τους ανθρώπους αλλά αυτοί μοιάζουν αναντίστοιχοι με τις μονάδες τους / αθροίσαμε το καλό και αυτό παρήγαγε κακό / αντίστοιχα: αθροίσαμε το κακό κι αυτό προκάλεσε καλό / αθροίσαμε τα εναπομείναντα κέρματά μας – κι αυτά ήταν λίγα / αθροίσαμε τα κέρματα και είδαμε ότι ήταν μάλλον λίγα – αλλά εξακολουθούσαμε να γελάμε / αθροίσαμε ξανά και είδαμε ότι είχαμε περισσότερα / σταματήσαμε να γελάμε / αθροίσαμε τη δυστυχία και μεταμορφώθηκε σε ευτυχία / και το αντίστροφο: αθροίσαμε την ευτυχία και φοβηθήκαμε / στη θέση της συνάθροισης τοποθετήσαμε τη συνάρθρωση / δεν είχε πια αριθμούς / σύντομα τα αρχεία λιμοκτόνησαν / σταματήσαμε να συναρθρώνουμε και σκεφτήκαμε να καταμετρήσουμε τα μέλη της συνάρθρωσης / να καταμετρήσουμε ποιοι συμφωνούν και ποιοι διαφωνούν / αρχίσαμε να καταγράφουμε ξανά / χάριν ευκολίας / καταγράψαμε / συναθροίσαμε ξανά / συναθροίζουμε από τότε / καταλογραφούμε / γνωρίζουμε τη θέση των πραγμάτων αλλά δεν γνωρίζουμε τη θέση τους / φοβηθήκαμε ότι αν μετακινήσουμε τα πράγματα τότε αυτά θα χαθούν / τότε αυτά θα αλλάξουν / μερικές φορές έρχεται στη βιβλιοθήκη των αρχείων κάποιος που ενώ μοιάζει να δανείζεται και να επανατοποθετεί τα πράγματα στη σωστή τους θέση εντούτοις αλλάζει τη σημασία τους / αθροίσαμε τα πράγματα αλλά αυτά μεταμορφώνονται διαρκώς