‘Storyville: Atomic – Living in dread and promise’

atomic: living in dread and promise, Hiroshima

ο αύγουστος κάνει κακό στην υγεία (μου)

κάποιος γνωστός ανάφερε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τον εξώθησε ώστε να βλέπει τον εαυτό του ως νεοφιλελεύθερο / χρόνιος έλληνας σοσιαλιστής (!) / προσωπικά ο ΣΥΡΙΖΑ με ανάγκασε να ασχοληθώ με την αγοραία, συγγνώμη, την πολιτική της ουτοπίας (μπούρδες) και την πολιτική του εφικτού (μπούρδες) ή και του ανέφικτου (κι άλλες μπούρδες) / εν πάση περιπτώσει: απόκτησα το σύνδρομο της ενημέρωσης (τραγικό το σύνδρομο και αμήχανο σε ανθρώπους που κατοικοεδρεύουν στο νεφέλωμα αριθμό 9 ή κάπου εκεί τριγύρω) / ανάμεσα στις καθημερινές διαστροφές που απόκτησα ήταν και είναι και η ανάγνωση απίθανων και πιθανών άρθρων σε διάφορα ενημερωτικά – εξημερωτικά ιστολόγια, ιστότοπους κτλ. / σήμερα διάβασα ότι δικαιολογημένα πληρώνω για τις τράπεζες / ο τίτλος με παρέσυρε: και δυστυχώς διάβασα / κανένα επιχείρημα – τίποτα / μια κακή αναλογία που εξίσωσε τις τράπεζες με τις κρατικές υποδομές, σχολεία, νοσοκομεία και αυτοκινητόδρομους (καλό θα ήταν να γνωρίζει ο εν λόγω κύριος ότι οι αυτοκινητόδρομοι γίνανε με ευρωπαϊκά και ελληνικά κονδύλια και η εκμετάλλευσή τους παραχωρήθηκε σε πιθανές και κυρίως απίθανες κοινοπραξίες και εταιρείες – το ποσοστό συμμετοχής ιδιωτών στην κατασκευή – που μεταξύ άλλων, δεν εξοφλούν τις οφειλές τους/ εντάξει: όχι όλοι!) / το επιχείρημα – αν ήταν – που ίσως συνηγορεί (;) στη διάσωση (!) των τραπεζών είναι απλώς η αναγκαιότητά τους για τη λειτουργία (;) της οικονομίας (;) / εντάξει: έστω ότι υπάρχει, η οικονομία, και έστω ότι λειτουργεί, η οικονομία ή πιο ορθά: λειτούργησε κάποτε (!) / ας πούμε ότι δεν κατοίκησα ποτέ στην ελλάδα και δεν γνωρίζω πώς λειτούργησε η οικονομία των τραπεζών / ας πούμε / κι ας περιοριστώ και ας αναφέρω μόνον τον δανεισμό σε φυσικά πρόσωπα και φιλόδοξους επιχειρηματίες, διότι περί αυτού πρόκειται / ήμουνα μέχρι σήμερα αρκετά αφελής ώστε να πιστεύω (!) ότι οι τράπεζες είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν συχνά αμφίβολα (είμαι ευγενικός) παιχνίδια κερδοσκοπίας με χρήματα που, μεταξύ άλλων, ανήκουν ΚΑΙ σε καταθέτες που δεν θεωρούνται μέτοχοι ή συμμέτοχοι (ένας απλός προνομιακός λογαριασμός σε καθιστά μέτοχο – ψιλά γράμματα θα μου πεις / ποιος διαβάζει;) / λέω εγώ / ιδιωτικές επιχειρήσεις / και εγώ καλούμαι δικαιολογημένα να διασώσω μέσω των εισφορών μου αλλά και της υπερχρέωσής μου μια ιδιωτική επιχείρηση που δεν γνωρίζω και δεν με ενδιαφέρει να μάθω πώς χρεοκόπησε / είναι, υποθέτω (χα) θέμα δικαιοσύνης / κι άλλα ψιλά γράμματα / ίσως πρέπει να διαβάζετε τα ψιλά γράμματα / αλλά και πάλι: ίσως πρέπει να παραμείνω εσώκλειστος δίχως πρόσβαση στο δίκτυο για ορισμένα χρόνια – δεν βλέπω άλλον τρόπο αποθεραπείας / μέχρι τότε θα συνεχίσω να διαβάζω και να αναρωτιέμαι αν η διαφορά στην οπτική είναι θέμα ιδεολογίας ή απλά … / ποιος ξέρει;

την καλησπέρα μου

ΥΓ. το άρθρο είναι στους θεοδωρακικούς πρωταγωνιστές – αν αντέχετε: περαστικά σας (τίτλος: γιατί πληρώνει ο φορολογούμενος για τις τράπεζες;)

ενδογραφία

μια στοίβα βιβλία / δέκα ή λίγες περισσότερες μεγάλες πράσινες σακούλες σκουπιδιών / ξεφτισμένες φωτογραφίες προσώπων ακίνητων χαμογελαστών / μορφασμών / αλλοτινές οι εποχές / με δυσκολία τα πρόσωπα μπροστά στις φωτογραφίες / μίμης / γεωργία / περίεργη όψη / ίδια ο πατέρας σου / τρομακτική η ομοιότητα / ένας ζητιάνος (;) πιθανότερο: πλανόδιος πωλητής παίρνει τις κουβέρτες, τα σκεπάσματα και τα φορτώνει στο καρότσι / ευχαριστεί / τον θεό / εσένα / κάποιον / αντικείμενα / παλιά μαγιό / αυτό είχε ενδιαφέρον / η ζωή μέσα από τα αντικείμενα / ρολά / παντόφλες / λίγα κοσμήματα / ρόμπες / δυο βαλίτσες και λίγες αναμνήσεις (ξέρω λείπουν πολλά ρήματα αλλά περιγράφουμε μια ζωή μέσα από τα αντικείμενα και τα αντικείμενα ίσως φαίνονται πιο στατικά από την ζωή που κινείται – αν και το στατικό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη μη δυναμικό) / τα βιβλία: σκορπίσανε / κάποια πετάχτηκαν αστόχαστα στον κάδο της ανακύκλωσης / αρκετά δόθηκαν σε βιβλιοπωλεία / κάποια κρατήθηκαν / τρομακτικές οι ομοιότητες με τον πατέρα σου / παρατήρηση: οι ράχες από τα βιβλία δεν είναι τσακισμένες / αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν διαβαστεί / κι εγώ είμαι συνήθως πολύ προσεκτικός όταν διαβάζω  / συχνά βεβαίως τσακίζω το βιβλίο – γίνεται σωματική η σχέση προτού με τσακίσει το βιβλίο / στο τέλος σμπαραλιαζόμαστε και τα δύο / εγώ γίνομαι το βιβλίο και το βιβλίο γίνεται εγώ / απλήρωτοι λογαριασμοί / υποχρεώσεις νεκρών / η αλήθεια είναι ότι θυμάμαι αρκετά / περισσότερα από όσα θα περίμενα να θυμάμαι / αλλά… δεκάδες τα φαντάσματα και όλα χαμογελαστά / βελόνες πλεξίματος / παλιά περιοδικά και πατρόν / διάσπαρτες χειρόγραφες σημειώσεις / έχω αρκετές από δαύτες / δεν θέλω άλλες / ο θάνατος είναι δίκαιος πάντοτε / το άδικο βαραίνει αυτούς που απομένουν πίσω με τη μνήμη και όλη την τριβή της ζωής που δεν διευθετήθηκε ποτέ / δεν συγκρούστηκε ποτέ / δεν συγχώρεσε ποτέ / δεν συγχωρέθηκε ποτέ / που είπε λέξεις που δεν θα έπρεπε να έχει πει και που δεν είπε τις λέξεις που θα έπρεπε / που δεν γνώρισε ή πάλι που γνώρισε (εδώ τα ρήματα κυριαρχούν διότι η μνήμη ανακαλεί μια κίνηση) / που δεν τηλεφώνησε όταν ίσως θα έπρεπε / όταν αδιαφόρησε εκεί που ίσως δεν θα έπρεπε να έχει αδιαφορήσει / όταν απλά ξεγλίστρησε μακριά όταν δεν θα έπρεπε (;) / δύσκολη λέξη το πρέπον / οι σχέσεις σφυρηλατούνται / δεν μετανιώνει / διαμορφώνονται / δεν μετάνιωσε / καμιά κακία ή τίποτα άλλο / η πίκρα πιθανότερο να ήταν αμφίπλευρη / απλά θυμήθηκε τον Σίλη ή Βασίλη / αυτό είναι όλο…

 

Σωκράτης Μαινόμενος

εισβολή στα ανάκτορα

στις συζητήσεις αναγκάζεσαι και ακούγεσαι σαν κρατιστής / σαν κομμουνιστής παλαιοτάτης κοπής / αλλοτινών καιρών / υπερασπίζεσαι ένα δικαίωμα εργασιακό: Προσοχή / όχι το δικαίωμα στην εργασία – – η εργασία παραμένει παραμορφωτικό πρίσμα / αλλά το δικαίωμα, όταν εργάζεσαι, να έχεις δικαιώματα / αναγκάζεσαι να απορρίπτεις τα θεολογικά και μυστικιστικά σχήματα που θέλουν τον σκοπό να αγιάζει τα μέσα / αναγκάζεσαι να κατακεραυνώνεις την τέχνη – ποια; – έστω: την τέχνη διότι τολμάς και σκέφτεσαι την τέχνη ως εργασία / διότι η δημιουργία δεν συνδέεται αναγκαία με την παραγωγή / την τέχνη ως παραγωγή και αναπαραγωγή / αλλά αν είναι εργασία τότε αυτό απαιτεί δικαιώματα / δεν είναι η τέχνη το καθαρτήριο του ύψιστου σκοπού ενώπιον του οποίου όλα μπορούν να διαλύονται / όσο απαιτείς από την τέχνη να παράγει με όρους παραγωγής – όσο / ξέρω ξέρω: όλοι θέλουν να απολαμβάνουν το αντίτιμο από την εργασία που θέλουν και αρέσκονται να έχουν / να συντηρώ τον εαυτό μου κάμνοντας αυτό που θέλω / ; / αλλά / αναγκάζεσαι να υπερασπίζεσαι έννοιες όπως μισθός ή σύνταξη όχι απλά επειδή η μαμά σου ή ο μπαμπάς τους απολαμβάνει ακόμη, έστω, μια μικρή σύνταξη και υπηρεσίες που παρέχει το κράτος / ούτε επειδή εργάζεσαι ως μισθωτός / αλλά διότι σκέφτεσαι ότι είναι παράλογο να προσφέρεται ο κόσμος μόνον σε όσους μπορούν να τον αγοράζουν / ακούστηκαν λέξεις, όπως ευέλικτες εργασιακές σχέσεις διότι κάμνουμε ‘τέχνη’ κτλ. / σε αυτόν τον ιδιότυπο πόλεμο των πάντων – να είναι καλά ο Hobbes – αποκαλύφτηκε πόσο σαθρό είναι το οικονομικά καθορισμένο σχήμα των σχέσεων και η ελευθερία που αυτό προτείνει / όχι: Δεν είναι ανάγκη να δουλεύεις για να ζεις / πόσο μάλλον: να ζεις για να δουλεύεις / αναγκαίο κακό – ναι / ανάγκη όχι / οι ανάγκες είναι επίκτητες – αυτές τουλάχιστον / και θα είμαστε παράσιτα – ρώτησε ο Νομάδας / και απάντησε περιχαρής ο Κραπ: γιατί δεν είμαστε; / και τι πειράζει; ξαναρώτησε ο Κραπ / και η αξιοπρέπεια; – αντέτεινε ο Νομάδας / α! ναι! η αξιοπρέπεια φώναξε ο Κραπ / ανεκτίμητη / και οι σκοποί τότε; ρώτησε ο Άγιος / το θεολογικό στοιχείο της οικονομίας – αυτοσκοπός / ως αυτοσκοπός – αξιοκρατικό / αποτιμάται / επιδέχεται αριθμητική αναγωγή / ποσοτικοποιείται / τι άλλο θέλει ο άνθρωπος; / τίποτα λέει ο Κραπ / αλλά πάλι: ευτυχώς δεν είμαι άνθρωπος

χαίρε ω πεφωτισμένε χαίρε

μα είναι αλήθεια πρόοδος κ. Δήμου να εδραιώνεις την ιδιωτική πρωτοβουλία και το πλέγμα παροχής υπηρεσιών μόνον για όσους μπορούν να πληρώσουν; / είναι αυτή πρόοδος; / είναι: αν διαχωρίσεις το ‘προ’ από την ‘οδό’ και κατανοήσεις την πρόοδο ως μια προβολή και τίποτα άλλο: την προβολή μιας άλλης προκατάληψης – όχι κατ’ ανάγκη κακής: ως αυτό που κατανοώ εκ των προτέρων άρα κατανοώ ότι ισχύει / μα στα αλήθεια κ. Δήμου: είναι αυτή η πρόοδος; / ας συμφωνήσουμε ότι και το μοντέλο της σοβιετικής κεντρικής κυριαρχίας ήτανε προβληματικό και απάνθρωπο / προσκρούστειο / μισανθρωπικό / φασιστικό / υποθέτω ότι είναι θέμα ερμηνείας της ελευθερίας: Οι κομμουνιστές αδυνατούν να στοχαστούν πραγματικά τη σημασία της ελευθερίας και της αυτονομίας – και εδώ μάλλον θα πρέπει να εντοπίσουμε όλες τις ρήξεις στον 20ο αιώνα με τον κομμουνισμό όλων εκείνων των ενθουσιωδών αριστερών που κατανόησαν ότι το σύμπαν του κομμουνισμού είναι ντετερμινιστικό / αλλά αλήθεια κ. Δήμου: ας φτιάξουμε τον καπιταλισμό με ένα ανθρώπινο πρόσωπο / αυτή είναι η κριτική που απευθύνετε στον κομμουνισμό / ότι δηλαδή στοχάζεται με όρους κεφαλαίου και μέσων παραγωγής ή αναπαραγωγής και επανάληψης; – δεν θα μαλώσουμε εδώ / κι εδώ συμφωνούμε / αλλά αλήθεια: έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα στην πρόοδό σας και στην οπισθοδρόμηση του καπιταλισμού με το ανθρώπινο πρόσωπο; / και η πρόοδός σας ποια είναι; ο καπιταλισμός χωρίς ανθρώπινο πρόσωπο; / και ναι / θα συμφωνήσουμε με τη διάγνωση των εκλεκτικών συγγενειών κομμουνισμού και πίστης / αλλά η σύνδεσή του με τους τσαρλατάνους με δυσκολεύει κ. Δήμου: εντάξει / μπορεί και να ήταν ή να είναι / ωστόσο δεν κατανοώ γιατί να ελέγξουμε τις χαρτορίχτρες ή τους χριστιανούς / στην ελεύθερη διακίνηση των αγαθών της προόδου σας όλα δεν θα έπρεπε να επιτρέπονται – ή μήπως θα πρέπει να συσταθούν επιτροπές θετικιστών αντιμεταφυσικών και αντιδογματιστών για να αποφασίσουν τι είναι θεμιτό και τι όχι; / η ερμηνεία κ. Δήμου απαιτεί από το πράγμα να εκθέσει τον εαυτό του – αυτό είναι η κριτική / και η δική σας είναι απελπιστικά Αυγουστιάτικη / ράθυμη / καλοκαιρινή / ανέμελη / γεμάτη κοινές παραδοχές που δεν βοηθούν / βεβαίως αυτές είναι οι απορίες σας / αλλά αλήθεια κ. Δήμου: νομίζετε ότι το πρόβλημα ήταν ποτέ οι απαρχαιωμένες ιδέες; / το ντεμοντέ; / χαίρε ω πεφωτισμένε χαίρε /

ΥΓ. ας μην εκληφθεί το παραπάνω ως υπεράσπιση του κομμουνισμού ή της πίστης / απλά νομίζω ότι η κριτική θα πρέπει να ανασυγκροτείται εκ των έσω ή εκ θεμελίων και όχι με χαριτωμένες αναλογίες / εν πάση περιπτώσει, για κάποιον λόγο, ο οποίος ξεπερνάει και εμένα ακόμη, φαίνεται ότι όλα τα παραπάνω απαντούν σε πιο θεμελιώδη ζητήματα της ύπαρξης – ή μήπως κι αυτός ο λόγος είναι αντιδραστικός; η απάντηση εδώ δεν είναι η οριστική απόκριση ή η αλήθεια, ότι δηλαδή υπάρχει η αλήθεια και την έχουν συλλάβει οι χριστιανοί ή οι κομμουνιστές (οι χριστιανοί μπορεί να το πιστεύουν αυτό ή όσοι αναζητούν στα άστρα τη διέξοδο από και την επαναπροσέγγιση με την τύχη (τους) – αλλά και μόνον η παρουσία τους αποτελεί απάντηση σε ετερόκλητες και αντιφατικές ανάγκες  / αναζητούμε την πολλαπλότητα κ. Δήμου – δεν θα θέλαμε να ορίσουμε ως θέσφατο ούτε την επιστήμη ούτε τον διαφωτισμό ούτε τον ορθολογισμό (;) και ούτε την πρόοδο φυσικά (οι απαρχαιωμένες ιδέες έχουν μια ενδιαφέρουσα διαστροφή: να εφαρμόζουν παντού και πάντα)

(το παραπάνω αποτελεί σκέψη πάνω σε κείμενο της 3ης Αυγ του κ. Δήμου από τους πρωταγόν τζι αρ)

λευτεριά στους νομάδες

Στοά / Στο βου / Στο γα ή στο γου;

εσύ μοναδικέ επισκέπτη μου – μοναχικέ (;) ή μοναχική (;) – αυτού του Σαββάτου γνώρισε ότι ολοκλήρωσα τη Στοά – έτσι θα είχα μεταφράσει το Tunnel του William Gass / η αλήθεια είναι ότι το κείμενο είναι απαιτητικό αλλά τα εξογκώματα και οι απότομες πλαγιές του, η κοίτη των υδάτων που άλλοτε αργοπεθαίνουν κι άλλοτε παρασύρουν θορυβώδη και λυσσαλέα στο διάβα τους, τα υπόγεια και οι κρυμμένες παγίδες, οι λέξεις που ματώνουν, οι λέξεις που πετούν σαν σπούργιτες ή πεταλούδες στο στομάχι μέσα, η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά έχουν σημασία ή είχαν (;) σημασία μεγαλύτερη από την αυτοβιογραφία του Knaussgaard / διότι το κείμενο αντιστάθηκε / ενόχλησε / έφτυσε / έβρισε / βεβήλωσε / εντάξει: δεν κατόρθωσε να αποφύγει τη μανιέρα του ‘μετά-μοντέρνου’ και να χρησιμοποιήσει όλους τους λαγούς του από το καπέλο του Τρελού Λαγού αλλά πάλι: το πηγάδι δεν είχε πάτο και η Αλίκη κατόρθωσε και πέρασε ανάμεσα από τις πέτρες / δεν σου το συνιστώ μοναδικέ μου επισκέπτη διότι με ενόχλησε / σαν γροθιά στο στομάχι / επίσης διότι δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά / αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να αντισταθεί στη ρακή και στη βαριά δουβλινέζικη κακή προφορά μου

 

την καληνύχτα μου