/ θρησκεία είναι μόνον το ορθόδοξο δόγμα / άρα / θρησκευτικά σημαίνουν τη διδασκαλία του ορθόδοξου δόγματος /
/ το δικαίωμα ισχύει μόνον όταν θίγομαι /
/ η υποχρέωση είναι προαιρετική και αφορά πάντοτε τον Άλλον – ο Άλλος δεν υπάρχει διότι έχει μόνον δικαιώματα, όπως εγώ / άρα / … /
/ άποψη είναι μόνον η δική μου / αυτό είναι αυτονόητο /
/ όσοι φοιτούν στα ελληνικά σχολεία θα πρέπει να δηλώνουν άθεοι ή απάτριδες εφόσον δεν επιθυμούν κατήχηση και προπαγάνδα / φυσικά όσοι μετέχουν στην ελληνική εκπαίδευση, αυτονόητα, καθίστανται έλληνες /
/ ώρες – ώρες είναι διασκεδαστικό / συχνά όμως παραμορφώνεται και γίνεται τρομοκρατικό όλο αυτό το σκηνικό /
/ γλώσσα είναι ένα σύνολο κανόνων: στήνουμε δίπλα στη ζωντανή γλώσσα τους κανόνες της γραμματικής και της σύνταξης διευκολύνοντας την αξιολόγηση των παιδιών – μόνο των παιδιών – και αυτό το φάντασμα καταβροχθίζει τη ζωντανή γλώσσα της λογοτεχνίας ή της καθημερινότητας, των παραμυθιών και της φαντασίας / αυτό το φάντασμα ποσοτικοποιεί μια πρακτική – κι εδώ μιλώ και για τα μαθηματικά – με κανόνες και κατηγοριοποιήσεις, καταστρέφοντας συστηματικά και τη γλώσσα και τους αριθμούς / τότε βεβαίως τι θα διδάσκουμε στα παιδιά μας ε; αν όχι τους κανόνες και τη γραμματική; /
δάσκαλος έκανε πίσω σε χωριό και δεν φίλησε το Ευαγγέλιο, την ημέρα του αγιασμού / σύσσωμο το πλήθος αναφώνησε / μίλησε / ψιθύρισε / έδειξε κι έπιασε την ανάσα του και κοίταξε τον παπά / ο παπάς κάρφωσε τον δάσκαλο με το βλέμμα του και ο δάσκαλος χαμογέλασε – δεν ειρωνευόταν / απλά χαμογελούσε διότι την πρώτη μέρα στο σχολείο – όπως και τις υπόλοιπες, όσο μπορεί – θέλει να χαμογελά / σαν τον ηλίθιο, τον πρίγκιπα Μίσκιν, να χαμογελάει στα παιδιά και να τους μιλάει σαν να μην έχει τίποτα να κρύψει και να μην φοβάται τις λέξεις / θυμήθηκε ο δάσκαλος, τότε που έκανε πρακτική, μια περισπούδαστη σήμερα κυρία που καθοδηγεί μελλοντικούς εκπαιδευτικούς και βρίσκεται στο πανεπιστήμιο εξελίξιμη βεβαίως, έκανε την απίστευτη παρατήρηση σε ώρα πρακτικής διδασκαλίας αρχαίων ελληνικών ότι ο δάσκαλος, ο ίδιος αυτός, θα πρέπει να σταματήσει να χαμογελάει στο μάθημα – δεν αρμόζει να χαμογελάει την ώρα που διδάσκει αρχαία ελληνικά / φυσικά όλοι ξέρουν ότι μόνον τα ζώα έχουν εκπαιδευτές, όχι όλα, αυτά που ατύχησαν και εξημερώθηκαν, άρα μπασταρδεύτηκαν και μπερδεύτηκαν, και πως αυτά υποφέρουν με τους εκπαιδευτές τους, ε Φρεδερείκο; / και οι άνθρωποι; / δεν ξέρω, είπε ο Ζαραθούστρα, δεν έχω δει κανέναν τέτοιο ακόμη /
την καλησπέρα μας
ΥΓ. Ας μην διαταράξουμε την εξουσία της οργανωμένης εκκλησίας – μην μας αφορίσουν κι όλα και δεν μας θάβουνε αύριο μεθαύριο και την ημέρα της κρίσης μάς αναζητά ο θεός και δεν μας βρίσκει μέσα στο χώμα