παρατηρώντας τον τρόπο που η κυρίαρχη αφήγηση – μέσα ενημέρωσης αλλά και άνθρωποι που ανταλλάσσουμε κουβέντες – αντιδρά απέναντι στην επικαιρότητα (τη διεθνή κυρίως: ονοματολογία Σκόπα/Μακεδονία και Τουρκία): η αφήγηση είναι σχεδόν αφελής / από τη μια είμαστε διαρκώς ενώπιον μιας διεθνούς συνωμοσίας με προφανή στόχο το έθνος και από την άλλη ενώπιον των αυτονόητων και αδιαμφισβήτητων- ελέω θεού – δικαιωμάτων μας / η κριτική αντιμετωπίζεται ως προσωπική επίθεση / η άλλη άποψη ως επικίνδυνη / κι εγώ συχνά έτσι αντιδράω… δεν είναι η οικονομική κρίση / είναι μια συλλογική παραφροσύνη: επειδή λέει το άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας / περαστικά…
Archive for the ‘impuberty or the mentally ill’ Category
οικονομική επιστήμη
Posted: Φεβρουαρίου 23, 2018 in (παρά) πολιτικά, (παρά) επιστημολογικά, bankaran, grinderman, impuberty or the mentally ill, παιδικά, ανθρωπολογικότατα, post verumη επιστήμη των οικονομικών μέσα από αριθμούς
στοιχεία αδιάσειστα και αντικειμενικά… νομοτέλεια… αδήριτη αναγκαιότητα…
δόξα σοι και περαστικά μας…
στη φυλακή σκυλιά καταλανικά (ο φίλος σας ο Μέτερνιχ)
Posted: Νοέμβριος 4, 2017 in (παρά) πολιτικά, (παρά) λογικά, bankaran, exile, grinderman, impuberty or the mentally ill, πέρασε η ώρα, συμπτωματολογία, χρονογραφίες(ή Benjamin), α/αρχία, απανθρωπολογικά, αποβλεπτικά σχόλια, αφορισμένος, ανθρωπογραφία, ανθρωπολογικότατα, ερινύες, θίασος, κρίσεις και κρίσεις, καλήψεις / occupations, μετά το μετά μοντέρνο;, μετά-αλήθεια, ο έξω από δω, ο μέγας αρχειοθέτης / αχρηστοθέτης, post verum, the boy with the thorn in his sideη νομική δημοκρατία – δεν θα την αποκαλέσουμε ακόμη συνταγματική – μπορεί και εκδίδει εντάλματα σύλληψης ενάντια ανθρώπων που – ανεξάρτητα από τα μικρά ή μεγάλα προσωπικά τους συμφέροντα – εκφράζουν σε μια ορισμένη στιγμή μια ευρύτερη βούληση… ή αλλιώς: τη βούληση πολλών ανθρώπων… η νομική δημοκρατία άραγε πόσο απέχει από τον φασισμό; κι αυτό εφόσον επιλέγει να αγνοήσει το αίτημα αυτοδιάθεσης ενός πληθυσμού… δεν είμαστε καταλανολόγοι ή κάτι σχετικό / ναι η Ισπανία έχει προχωρήσει από την εποχή του Φράνκο / ναι: είμαστε ρομαντικοί άνθρωποι που δεν ξεπεράσανε ποτέ τον Ισπανικό Εμφύλιο / παρόλα αυτά θα πρέπει να σκεφτούμε αυτό που συμβαίνει: η νομική δημοκρατία δεν θέτει το ερώτημα με σαφή τρόπο αλλά εξαπολύει τον νόμο απέναντι σε ανθρώπους που το θέσανε… δεν έχουμε μετρήσει κεφάλια και απόψεις… άλλοι προφανώς επιθυμούν μια ανεξάρτητη Καταλονία κι άλλοι όχι… θα μπορούσε να θέσει το ερώτημα η ίδια η Ισπανία… αλλά όπως συμβαίνει συχνά: επιλέγουμε να μην ρωτήσουμε διότι μας τρομάζει η απάντηση… σύμφωνοι: κάποιος μπορεί να αντιτείνει ότι ο νόμος δεν μπορεί να ζητά τη συναίνεση προκειμένου να εφαρμοστεί διότι με αυτόν τον τρόπο χάνει την ισχύ του, κυρίως, την καθολικότητά του… ο νόμος είναι ένα γεγονός… παρόλα αυτά ο νόμος δεν είναι μια ιερή συμμαχία – συχνά βεβαίως έτσι εκφράζεται – αλλά παραμένει υπό αίρεση… ή θα έπρεπε αυτό να προβλέπει ο νόμος για τον εαυτό του… εμείς το λέμε: αναστοχασμό…
ΥΓ. τυχοδιώκτης ο Πουτζδεμόν; σύμφωνοι… αλλά ένταλμα σύλληψης, και μάλιστα, ευρωπαϊκό; / υποκινητής σε στάση; /
ΥΓ1. κι εμείς τους δικούς μας, που είναι και ποινικοί, τους βάλαμε στη βουλή κι ας δικάζονται για φόνους… θα μου πείτε: δεν είναι υποκινητές σε στάση… θέλουν μόνο να καθαρίσουν τον τόπο που βρομάει… έχει μια διαφορά: κι αυτό η νομική δημοκρατία το ανέχεται… μιλώντας για συμφέροντα…
εσύτιλες;
Posted: Ιουλίου 19, 2017 in (παρά) πολιτικά, anti symbolica, bankaran, grinderman, impuberty or the mentally ill, παιδικά, συμπτωματολογία, υπεραναγνώσεις, απανθρωπολογικά, κρίσεις και κρίσεις, καλήψεις / occupations, μετά το μετά μοντέρνο;, μετά-αλήθεια, νομάς, ο Άγιος, ο μέγας αρχειοθέτης / αχρηστοθέτης, ορα(μ)ματα, post verum, the boy with the thorn in his sideμερικές φορές – η αλήθεια είναι πως όχι – βοηθάει να αποφασίσουμε τι θέλουμε: φτηνό δανεισμό με όρους ή πανάκριβο δανεισμό άνευ όρων; [βέβαια εδώ το ‘άνευ όρων’ εξαρτάται από τον τρόπο που σε βλέπει ο δανειστής] / τη φαντασία στην εξουσία [με τη μορφή των μεσαιωνικών μπουλουκιών] ή την εξουσία της φαντασίας [μια δικαστική εξουσία που εξαντλεί την αυστηρότητά της στις προκαταλήψεις της απέναντι σε αναρχικούς ή και συμπαθούντες ή και συντρόφους αναρχικών ενώ την ίδια ώρα διαιωνίζει πολιτικές / φασιστικές και άλλες περιπτώσεις, ακυρώνοντας στην ουσία της την έννοια της καταλογησιμότητας και της απονομής δικαιοσύνης]; / τον έλεγχο [όχι μόνον της εξουσίας ή των αποφάσεων – αυτό υποτίθεται πως προβλέπεται μέσα από τις διαδικασίες] αλλά και τον δικό μας – γιατί όχι; / διότι ακούγεται τουλάχιστον γελοίο να απαιτείς τον έλεγχο όλων των άλλων αλλά να αντιδράς στην αξιολόγησή σου στον έλεγχο και τον δικό σου/ έναν νόμο που να λειτουργεί [άρα δεσμευτικό και για εμάς] ή μια νεφελώδη κατάσταση που δεν είναι σαφές τι επιτρέπει και τι όχι; / ξέρω: στο κενό που περιβάλλει τις ιδέες – και ίσως τους νόμους – δεν επιβιώνει κανείς διότι δεν μπορεί να πάρει ανάσα / παρόλα αυτά -αργοπορημένα λένε πια αφού γύρισε ο τροχός της ιστορίας και οι νόμοι απελευθερώνουν πια την αγορά από την εργασία- αν αποφασίζαμε τι θέλαμε / πέρα από χαζοί της υπόθεσης προφανώς / μη πω και τίποτα πιο βαρύ / ίσως το πράγμα να μπορούσε να λειτουργεί / ξέρω: είμαι αφελής (και δεν ξέρω: αν θα συνέφερε κι εμένα να λειτουργεί το πράγμα)
την καλημέρα μου
ο πρώτος άνθρωπος ήταν Έλληνας
Posted: Ιουνίου 7, 2017 in (παρά) πολιτικά, (παρά) επιστημολογικά, impuberty or the mentally ill, πέρασε η ώρα, παιδικά, συμπτωματολογία, απανθρωπολογικά, αποβλεπτικά σχόλια, αφορισμένος, εσωτέρικα, ο μέγας αρχειοθέτης / αχρηστοθέτηςαλήθεια χρειάζονται ανασκαφές για την απόδειξη της θεωρίας του Γκρεκοπίθηκου;
(εγώ με βλέπω κάθε μέρα…)